แด่…มาดามแป้ง

แวบแรกที่เห็นข่าวว่าจะมีการตั้ง “มาดามแป้ง” นวลพรรณ ล่ำซำ ทำหน้าที่ผู้จัดการทีมชาติไทย 2 ชุด ริโอ ตอนนั้นยอมรับว่าถึงกับ “สะดุ้ง” และคิดแบบเร็วๆว่า แบบนี้เป็นการส่งเผือกร้อนมาให้ “มาดามแป้ง” นี่หว่า จึงเตือนผ่านเฟซบุ๊กไปทำนองว่า ไม่อยากให้หลวมตัวเข้ามา เพราะการไปช่วยคนที่คิดว่าตัวเองแน่ แต่ล้มเหลว มันไม่น่าใช่ ต่อมาในโลกโซเชียลก็มีความเห็นแตกต่างกันไป เป็นเบี้ยหัวแตก มีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย บางคนแสดงความเห็นแบบคนรู้ลึกถึงที่มาที่ไป ออกมาจี้จุดว่า เป็นการตั้งเพื่อเอาภาพดีๆมากลบภาพเน่าๆ เดี๋ยวก็รู้ว่าจะเน่าไปด้วยกันหรือไม่ หวังว่าเสร็จศึกจะคุยกันได้อยู่นะ แต่ที่สุดก็มีการประกาศแต่งตั้งออกมาจริงๆ รวมถึงการตั้งโต๊ะแถลงข่าวของ “มาดามแป้ง” ผมได้ฟังการแถลงข่าวอยู่ด้วย ก็ยังงงๆพอสมควร ที่บางช่วง “มาดามแป้ง” ถึงกับหลั่งน้ำตาออกมา ไม่รู้เป็นการหลั่งน้ำตาเพราะดีใจ เสียใจ หรืออัดอั้นตันใจ แต่ผมเดาว่าเกิดจากการอินกับเพลง “สามัคคีชุมนุม” ที่นำเอามาร้องสดช่วงแถลงข่าว เพราะเนื้อหาของเพลง คือการโหยหาความสมัครสมานสามัคคีให้บังเกิดขึ้น ชะรอย “มาดามแป้ง” จะรู้อยู่เต็มอกว่า […]